SZTUKA I METODA WALKI
Wing Tsun Kung-Fu (inna nazwa Wing Tsun Kuen – pięść Pięknej Wiosny) to jedna z najskuteczniejszych metod walki. Jest to właśnie metoda, a nie styl, ponieważ ćwiczący Wing Tsun nie stylizują swoich technik, naśladując przykładowo ruchy zwierząt.
Nie jest to również system, ponieważ Wing Tsun to nie wybrane arbitralnie techniki pochodzące z różnych sztuk walki, których założenia często wzajemnie się wykluczają. Jest to sztuka walki o ponad trzystuletnim rodowodzie i tradycji, wywodząca się z południowych Chin.
ZALETY WING TSUN
System, styl, czy sztuka
Przez sztukę walki należy rozumieć z kolei, że nie jest to sport walki, a więc Wing Tsun nie ćwiczy się po to, aby wygrać zawody, które organizowane są według reguł narzucanych przez organizatorów. Celem w Wing Tsun jest obrona życia swojego, bądź innej osoby, która znalazła się w sytuacji zagrożenia.
Celem w Wing Tsun Kung-Fu jest najszybsze możliwe wyeliminowanie przeciwnika w taki sposób, aby nie był on w stanie podjąć dalszej walki. W Wing Tsun jest istotna nie siła fizyczna, masa czy wzrost, ale metoda walki, szybkość i technika. Połączenie tych elementów sprawia, że nawet osoba mniejsza, lżejsza i fizycznie słabsza, na przykład kobieta, jest w stanie obronić się przed większym i silniejszym przeciwnikiem. Prostota i skuteczność tych technik sprawia, że naukę Wing Tsun można podjąć właściwie niezależnie od wieku i płci.
Zastosowanie technik „kau sau” i „jum sau” z 5. części formy drewnianego manekina (Muk Yan Chong Fat) podczas wiosennego seminarium w Kielcach
Według chińskiej legendy Wing Tsun Kung-Fu zostało stworzone przez mniszkę Ng Mui, która po spaleniu przez wojska mandżurskie klasztoru Siu Lam (Shao Lin) prowadziła skromne życie w jednej z południowo-chińskich prowincji. Jej założeniem było oczyszczenie Shao Lin Kung Fu ze zbędnych i niepraktycznych elementów oraz dopracowanie najlepszych skutecznych technik Shao Lin Kung Fu, które działałyby niezależnie od warunków fizycznych. W rezultacie powstała esencja styli ćwiczonych przez mnichów z Shao Lin. Ze względu na postać Ng Mui oraz kobiety, której przekazała ona opracowane przez siebie techniki, Yim Wing Tsun (imię to oznacza Piękna Wiosna), często mówi się, że Wing Tsun Kung-Fu jest stylem kobiecym.
CECHY WING TSUN
Wykorzystywanie siły przeciwnika
oznacza to, że nie przeciwstawiamy sile pochodzącej z masy ciała ludzkiego takiej samej siły. Styl ten stworzyła kobieta, a więc osoba teoretycznie słabsza, aby móc walczyć z większymi i silniejszymi przeciwnikami. Gdyby oparła swoje techniki na zwykłej sile, takiej której używa się na siłowni czy przy podnoszeniu ciężarów, nie miałaby szans z kimś, kogo natura obdarzyła większą siłą i masą. Wiele sztuk i sportów walki twierdzi, że wykorzystują siłę przeciwnika, ale w większości przypadków jest to jedynie chwyt reklamowy;
Techniki łańcuchowe
ciągły atak, jedna technika przechodzi w drugą, w taki sposób, aby przeciwnik nawet jeśli obronił się przed jedną techniką, nie miał szansy na obronę przed kolejnymi. Typowym przykładem technik łańcuchowych są lin wan kuen – ciosy łańcuchowe;
Chi sau i chi gerk
„lepkie ręce” i „lepkie nogi” czyli „przylepianie się do przeciwnika i pozostawanie w kontakcie fizycznym z przeciwnikiem po nawiązaniu go (po tym kiedy np. dotknęliśmy ręki przeciwnika). W Wing Tsun po zadaniu np. serii ciosów nie odskakujemy od przeciwnika, ani nie wycofujemy się, lecz pozostajemy w zajętej pozycji, żeby prowadzić walkę w bliskim dystansie (pięści, dłonie), albo bardzo bliskim (łokcie, kolana). Walka kończy się, gdy przeciwnik nie jest w stanie podjąć jej dalej (nokaut);
Ataki na czułe miejsca/punkty witalne
ponieważ zakładamy, że jesteśmy ludźmi zbudowanymi przeciętnie, musimy wykorzystać wiedzę o anatomii ciała ludzkiego, aby móc skutecznie walczyć z każdym przeciwnikiem. Wing Tsun nie jest sportem walki, a więc ataki na czułe miejsce takie jak oczy, skroń, krocze, kolana są jak najbardziej na miejscu. Jeśli ktoś atakuje nas na ulicy, chcąc zrobić nam krzywdę, to na pewno nie chce się sprawdzać ani walczyć zgodnie z regułami fair-play. Chińskie przysłowie mówi: jeśli masz litość, nie walcz, jeśli walczysz, nie miej litości. Wing Tsun pochodzi z czasów, kiedy pojedynki kończyły się dla przegranego śmiercią, albo ciężkim ubytkiem na zdrowiu. Niestety prawdziwa walka w sytuacji realnego zagrożenia wymaga również ekstremalnych rozwiązań;
Brak elementów pokazowych i akrobatycznych
wiele styli oraz sportów walki zawiera elementy mające tylko częściowe przełożenie na sytuację walki, które w prawdziwej walce okazują się zupełnie niepraktyczne. Takie techniki jak wysokie kopnięcia, obrotowe techniki oraz techniki w wyskoku mogą nie działać w sytuacji stresu i zagrożenia, a nawet stać się przyczyną porażki (odsłonięcie czułych punktów, niestabilność pozycji). Założeniami Wing Tsun już na samym początku było odrzucenie niepraktycznych technik, a z biegiem czasu koncepcja ta została ostatecznie dopracowana zgodnie z duchem czasu i aktualnego zapotrzebowania.